در محدوده امر به معروف ونهی از منکر

در محدوده امر به معروف ونهی از منکر

بنام خداوند قائــــــم به ذات                          پديـــد آور نور و آب و نـبات
رسولان فرســــتاده سوي بشر                  مُنادي خــــــير ومَناهي شر
که تا خير افـزون و شرکم شود                      جـهان پُر ز شادي و بي غم شود
که مخلوق اضـــداد را شامل اند                         بد و نيک پـرونده را حامل اند
اگــر بسته باشـد درامـر و نهي                         بسا گـم شود راه فـيّـاض وحي
خوشا آنکه ميلش به نيکويي است                          به راهِ حقش خط و همسويي است
درو ميکند هرکسي کشت خويش                            نمايش دهد خوب يازشت خويش
بدي سخت و سوزنده چون آتشست                              سرايت به هرسوکند سرکش است
فـراوان نويسند مــردم کــتاب                                       به نثر و به نظم و دعا و خطاب
که انسان مگـــر آرماني شود!                                   زميني است هان ، آسماني شود!
بسا يک نصيحت که دارد اثـــر                                   شود باعـــــث خير يا دفع شر
مگو امـر يا نهي مــن اندکست                                     ويا اين که شد پير و آن کودکست
به يک شعـله خرمن بسوزد تمام!                                 دمـــــل را دهد نيشتر التيام!
روانيش چرخ از کمي روغن است!                             بسا کشتي اي غرق يک روزن است!
به يک گلـه يک بز که آلوده است                                 خــــيال مصونيش بيهوده است!
تني رنج دار از ســر سوزني است!                           به هــــم منفذ از دانه ارزني است
رسولان بـبـين آمــر و ناهي اند                                 بــــري ازخرافات و از واهي اند
توهــــم ناهي مُنکر و زشت،باش                                نبي گونه هـــرطور بايست باش
دوصد شرط دارد ، اگر واجب است                              پراکــنده مضمون و بي قالب است
خـــدا را دراين حيطه ناشي مباش                                به جـــزآنچه گفتند باشي،نباش